بادهای تند و بی پایان

که همچون نور می آیند و همچون تیغ می برند

و می تازند بر نابودی دنیا

آرزوهایی که در بی آبی حسرت میخشکند

و افسوسی که میروید کنار رودی از اشک تو و آنها

غروبی که طلوعی در پی اش گم میشود

آری همین است معنی فردا

همان فردای دنیایی آدمها

و گلهایی که پرپر میشوند در شوره زار حسرت دیروز

خدایا تو پناهم باش در آن وقت

در آن هنگام بی هنگام

خدایا تو پناهم باش در آن روز

خدایا تو پناهم باش

خدایا .....